2007-12-14

El mar de Andaman.

En cuanto llegamos a Bangkok el dia 1 de diciembre empezamos a pensar en nuestra partida. Despues de 400 dias de vida errante ha llegado el momento de volver, no obstante intentamos saborear cada uno de estos ultimos dias. Por la noche, a veces sonyamos que estamos en casa, pero cuando despertamos nos alegramos al mirar por la ventana y ver que todavia estamos de viaje.

El mar de Andaman.

La suerte esta echada, una fecha definitiva para nuestro regreso, dentro de cuatro dias habra terminado nuestro viaje que sin embargo, continuara vivo alimentado por nuestros recuerdos y por el deseo de una nueva vida.


No ocultaremos nuestros sentimientos que van desde el temor a tener que adaptarnos de nuevo a una vida rutinaria, que habiamos olvidado en los caminos del mundo, y la alegria que nos produce volver a encontrarnos con nuestra familia y amigos.

Asi pasamos nuestros ultimos dias en el mar de Andaman, unos dias en Ko Lanta a ritmo perezoso, una isla en la que nos relajamos tumbados al sol, recorremos en moto y buceamos.
Los ultimos dias en Ao Nang, una especie de Salou a la thailandesa, pero rodeado de espectaculares islas donde remar tranquilamente en nuestro Kayak acompanyados de Bea y Alberto una pareja de Barcelona que conocimos en Bangkok y que son companyeros y testigos de nuestros ultimos dias de viaje. Recorrer rincones, playas secretas, disfrutar de la oscuridad de las cuevas donde las aguas esmeralda adquieren un misterioso color...


De nuevo al tren, viaje de vuelta a Bangkok, ultimo destino, ultimas horas de viaje, ultimos paisajes a traves de la ventana que pasaran rapido, como han pasado estos dias y que con melancolia despediremos...

9 comentarios:

Anónimo dijo...

¡hala¡¡¡¡¡¡ que sitios tan bonitos, esto me gusta, ¿no será que nos enviais ésta parte tan bonita para que os digamos que os quedeis un poco mas? pues mira no que tenemos ganas de vengais.

Despues si quereis os vais otra vez, pero por ahora ya vale que huele ya a Navidad.

Muchos beesoooos

Anónimo dijo...

Pues si ya està bien no? menudas playas!!, podria estar haciendo de ballenita perfectamente nadando en esas aguas.

Que poquito queda.
Un beso os quiero muncho, ala tirar para casa.....

EL INSPIRADO dijo...

A ver si nos aclaramos!!!
Vosotros llegáis el 18 al Prat, de donde Cristo perdió la alpargata izquierda.
Yo llego de Praga, que me voy a paasar unos días de asueto, el 19 al Prat.
Y nuestra prima el 20 de Wisconsin.

Además de todo lo que habéis visto, habéis aprendido a contarlo, cada vez me gusta más como le dais a la tecla.
¿Alguien ha pensado en hacer algún librito? No estaría mal...

Se os quiere
Besosconsal
PD: No sintáis melancolía, lo por-venir es mucho mejor, de eso estoy seguro.

KUKI dijo...

Queden 4 dies!!!
Si fos jo del "roda'l món" crec que tornaria a començar.
Ho heu fet la mar de be, estic molt orgullosa de vosaltres.
Ptons,
Kuki.

Anónimo dijo...

Snif, snif...
La veritat es que ha estat collonut parella, sou els millors !
Aviam si us desanimo y decidiu passar uns dies més........
Barcelona (Nadal) = Kaos ToTal

Ja heu anat a Capitals (tipus Tropicals) per la vacuna de l'stressssssss.

Petosn i ens truquem la setmana vinent !
Joan.

Mary dijo...

Bueno, pues nada ésto se acaba!!!!.Parece que fue ayer cuando nos comíamos juntos la paella de la despedida, y mira por donde ya ha pasado un año largo, así que ya podeís ir recogiendo las mochilas y sobretodo no olvidaros de los colores, olores sabores de todos esos lugares que nos nos habeís dado la oportunidad de conocer a través de vuestros ojos!!!!Apa nois,un besazooooo muy grande....i ens veiem a casa.

Anónimo dijo...

Osti que chulo.....
Que pena... vuestros comentarios contienen ya la nostalgia de algo que aun no ha acabado. Pero y todo lo que habeis vivido, que? Todas las experiencias, la gente que habeis conocido, los lugares... eso no se acabara nunca, verdad? ademas este ha sido el primer viaje explorando mundo...pero no tiene que ser el unico, no?
Cuando llegueis aqui con todo el caos de la Navidad...que horror!! Pero vosotros ya teneis eso que se necesita para adaptarse a lo que sea!! Animo valientes!! Ya es hora tambien de un receso...
YOU ARE THE BEST!
Besos
La Herrera

MAMY dijo...

Que morenitos y relajados estais!!!!!Ir poniéndoos las pilas para la nueva vida ciudadana......Ya tengo ganas de veros y achucharos, quedan dos dias, mis nervios están a flor de piel, así que no me hagais esperar más....dejaros de playas no vayais a perder el avión de vuestra última escala ....BARCELONA,donde os esperamos con la zambomba,la pandereta,el turrón...y muchismos BESOS.
OS QUIERO.
MAMY

Anónimo dijo...

Esto se acabaaaaaaaaaaaa!!!! Ultimas novedades: me pido ser la editora de vuestro primer libro, ya estoy visualizando la portada, jeje. La manera tan maravillosa en que hemos vivido con vosotros este viaje, no puede quedar así, no creeís???
Besos y hasta MUY pronto
Carmen